‘Waarom schreeuwen mensen naar elkaar als ze boos zijn?’

De discipelen dachten een tijdje na. Na een poosje zei iemand, ‘We schreeuwen omdat we onze beheersing verliezen.’

‘Maar waarom moet je schreeuwen als de ander naast jou staat? Je kan net zo goed op een rustige manier spreken,’ zei de heilige.

De discipelen gaven nog andere antwoorden, maar geen van ze overtuigden de andere discipelen.

Uiteindelijk verklaarde de heilige:

‘Wanneer twee personen boos zijn op elkaar, nemen hun harten veel afstand. Om deze afstand te overbruggen, moeten ze schreeuwen om elkaar te horen. Hoe bozer, hoe harder ze moeten schreeuwen om elkaar te horen en deze afstand tegen te overbruggen.

Wat gebeurt er als twee personen op elkaar verliefd worden? Ze schreeuwen niet naar elkaar, maar praten zachtjes, omdat hun harten heel dicht bij elkaar zijn. De afstand tussen hen bestaat niet of het is heel kort..’

De heilige vervolgde, ‘Wanneer ze zelfs nog meer van elkaar houden, wat gebeurt er dan? Ze praten niet, maar fluisteren alleen en komen in hun liefde steeds dichter bij elkaar. Uiteindelijk hoeven ze niet eens te fluisteren; ze wisselen blikken met elkaar uit en dat is alles. Zo dicht bij elkaar zijn twee personen als ze verliefd zijn.’

Hij keek naar zijn discipelen en zei:

‘Daarom, wanneer jullie ruzie maken, laat jullie harten geen afstand nemen. Spreek geen woorden uit waardoor de afstand nog groter wordt, anders komt er een dag waarbij de afstand zo groot is dat je de weg terug niet meer kan vinden.”

Vedische verhalen bieden praktische handvatten en inspirerende wijsheden voor in het dagelijks leven. Houdt de website in de gaten voor nieuwe artikelen!